Λοιπόν,
Να προχωράει η ζωή
Κι εσύ να λείπεις
Να φλέγομαι απ’ το παρελθόν
Κι αρρωστημένες θλίψεις
Να πνίγονται οι μέρες μου
Απ’ όνειρα σβησμένες
Ανύπαρκτα τα χάδια σου
Σε ξέρες ρημαγμένες.
Ρητά απαγορεύονται
Στους περιορισμούς
Μοίρασες μ’ ένα άγγιγμα
Στους αναστεναγμούς
Κάπου εκεί μ’ αρνήθηκα
Και μ’ έκανα να κλαίω
Κομμάτια από το είναι μου
Μοιράζω μα δεν φταίω
Είναι
που εσένα πίστεψα
Κι
ελπίδες περιρρέω
Αναζητώ
το παρελθόν
Και μία
πλάνη καίω
Ανάμεσα
απ’ τα δάκρυα
Το
βλέμμα σου ιχνηλατώ
Συνομοτούνε
τα όνειρα
Στον
ίσκιο σου πενθώ
Μα τώρα
φλέγεται η ζωή σαν έρχεσαι μπροστά μου
Το σχήμα
της παράπλευρο μαζί και η καρδιά μου
Ελπίδες
πεταρίζουνε και στέκονται κοντά μου
Τα χάδια
σου φυτρώνουνε στα στείρα ψέμματα μου
Παιχνίδι
παίζει η ζωή στα άχρηστα μέλλοντα μου.
Νίνα
Μαγ.
Δυνατές λέξεις με ποιητικό σχέδιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθενας δινει την δικια του εκδοχη στην ερμηνεια. Αυτη δεν ειναι η μαγεια της ποιησης αλλωστε;
Διαγραφή